Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1980 αναχώρησε για την Μόσχα για σπουδές στην ιατρική. Είναι η εποχή που η ιατρική επιστήμη ανθεί στην τότε εξαιρετικά απαιτητική ΕΣΣΔ και ο ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του.

Το 1986 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο με άριστα.

Για τις επιδόσεις και το ερευνητικό του έργο στην διάρκεια της φοίτησής του, του απονέμεται ο τίτλος του «διδάκτορα Ιατρικών Επιστημών», με ειδική απόφαση της Κρατικής Εξεταστικής Επιτροπής.

Αμέσως μετά την αποφοίτησή του, του προτείνεται υποτροφία για περαιτέρω εκπαίδευση και εξειδίκευση στην κλινική καρδιολογία σε διάφορες Πανεπιστημιακές κλινικές και Κρατικά Επιστημονικά Ερευνητικά Ινστιτούτα Καρδιολογίας, δίπλα σε γνωστούς επιστήμονες της τότε ΕΣΣΔ (Ε. Τσάζοβ, διευθυντής του Πανενωσιακού Καρδιολογικού Επιστημονικού Κέντρου της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της ΕΣΣΔ, καθηγητής, ακαδημαϊκός, νομπελίστας, υπουργός υγείας της ΕΣΣΔ, Ο. Ατκόβ, διευθυντής του τμήματος νέων μεθόδων λειτουργικής διάγνωσης του άνωθεν αναφερθέντος κέντρου, διδάκτωρ καρδιολογίας, ο πρώτος κοσμοναύτης γιατρός, Ρ. Κατσενόβιτς, διευθυντής του Επιστημονικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Καρδιολογίας της Τασκένδης, καθηγητής, αντεπιστέλλων μέλος της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της ΕΣΣΔ, κ.α.).

Μετά το πέρας της ειδίκευσης ακολουθεί ξανά υποτροφία για την απόκτηση του τίτλου του «διδάκτορα καρδιολογίας» στο κορυφαίο ερευνητικό κέντρο καρδιολογίας της ΕΣΣΔ, του «Πανενωσιακού Καρδιολογικού Επιστημονικού Κέντρου της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της ΕΣΣΔ», στην διάρκεια της οποίας ασχολείται με επιστημονικές έρευνες. Ακολουθούν δημοσιεύσεις σε ιατρικά περιοδικά, ομιλίες και διαλέξεις σε Πανεπιστήμια, ιατρικά συνέδρια και σεμινάρια, υπεράσπιση διδακτορικής διατριβής με θέμα την “εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της αντιστηθαγχικής θεραπείας με την θωρακική ρεογραφία κόπωσης”, αναγνώριση αποτελεσμάτων των ερευνών του σαν ανακάλυψη από την Ανώτατη Κρατική Επιστημονικοτεχνική Επιτροπή Πραγματογνωμοσύνης Εφευρέσεων της ΕΣΣΔ (ανώτατος βαθμός επιβεβαίωσης) και έκδοση πιστοποιητικού κατοχής πνευματικών δικαιωμάτων.

Το 1989, τα αποτελέσματα των ερευνών του συμπεριλαμβάνονται στις μεθοδολογικές οδηγίες του υπουργείου Υγείας της ΕΣΣΔ προς τους γιατρούς της χώρας για την ευρεία πρακτική εφαρμογή τους. Το 1990 του χορηγείται ο τίτλος «Doctor of Philosophy in Medicine-Cardiology» από την Ανώτατη Επιτροπή Κρίσεων του Υπουργικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ.

Το 1991 αναγνωρίζονται όλοι οι τίτλοι του από το ΔΙΚΑΤΣΑ και τον ίδιο χρόνο λαμβάνει και την άδεια άσκησης επαγγέλματος και στην Ελλάδα.

Έως το 1998 εργάστηκε στο εξωτερικό σε πανεπιστημιακές κλινικές, όπου διδάσκει και συμμετέχει σε επιστημονικά προγράμματα ερευνών. Το 1998 επιστρέφει στην Ελλάδα και ανοίγει ιδιωτικό ιατρείο την επόμενη χρονιά.

Από το 2002 εφαρμόζει την νέα ψηφιακή ρεογραφία και μπορεί να θεωρηθεί σαν πρωτοπόρος στην χώρα μας σ΄ αυτήν την «νέα» ιατρική μέθοδο. Συνεργάζεται με πανεπιστημιακές κλινικές και νοσοκομεία της χώρας μας και εκπονούνται αρκετές μελέτες για την υπέρταση, οι οποίες ανακοινώνονται σε συνέδρια της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Το 2006 δημοσιεύει το πρώτο ολοκληρωμένο άρθρο για την ρεοκαρδιογραφία στην «Αρτηριακή Υπέρταση», το επίσημο περιοδικό της Ελληνικής Αντιυπερτασικής Εταιρείας, της οποίας έγινε μέλος το 2007. Από το 2004 είναι μέλος της «International Hemodynamic Society» που εδρεύει στις ΗΠΑ. Η αναγνώριση του ως ενός εκ των κορυφαίων παγκοσμίως ειδικών στην ρεογραφία οδήγησε κατασκευάστριες εταιρείες των συστημάτων να τον συμβουλεύονται για επιστημονικά θέματα. Πολλές υποδείξεις του και νέα επιστημονικά ευρήματά του εισάγονται στα συστήματα των κατασκευαστών για παγκόσμια εφαρμογή.

Η πρόσφατη δημοσίευση αποτελεσμάτων ερευνών του για την εξατομίκευση της αντιυπερτασικής αγωγής με την ρεοκαρδιογραφία έκανε μεγάλη αίσθηση στον επιστημονικό χώρο και έγινε αμέσως αποδεκτή από Αμερικανούς, Γερμανούς, Τσέχους, Πολωνούς και άλλους επιστήμονες.

Από το 2010 δημιουργεί την ΡΕΟΔΙΑΓΝΩΣΗ - το πρώτο ειδικευμένο κέντρο στην Ελλάδα που εφαρμόζει την ρεογραφία σε όλες τις εφαρμογές της (ρεοκαρδιογραφία, ρεοεγκεφαλογραφία, ρεοαγγειογραφία, κ.α.).

αρχή σελίδας